Það sem ég var með ferlega góðan mat í gærkvöldi! Kjúklingasalat - og eins og svo oft áður sótti ég grunninn í
Eldhússögur.
Ég á samt við töluvert vandamál að stríða þegar kemur að mataruppskriftum. Ég bara get ekki með nokkru móti farið 100% eftir þeim, það virðist bara ekki fræðilegur möguleiki. Allt annað gildir um bakstur, þar fer ég aldrei út af sporinu og fylgi uppskrift í einu og öllu.
Ætlaði svo sannarlega að fjárfesta í avakodo eins og mér var sagt, en þar sem hefði verið hægt að rota mann og annan með þeim eintökum sem til voru í Krónunni í gær þá sleppti ég því. Skipti líka mangói út fyrir gula melónu.
Eins og segir í uppskriftinni eru lesendur hvattir til þess að sleppa EKKI karmelliseruðu pekanhnetunum og mér datt það ekki í hug - enda sé ég ekki eftir því, þær eru sjúklega góðar á móti reyktu bragði beikonsins.
|
Ummm! Nokkrar rötuðu uppí mig á meðan eldamennsku stóð. Ég meina, maður verður nú að smakka þetta allt saman til! |
Ég ákvað að gera ekki þá dressingu sem gefin er upp með salatinu, heldur þá sem ég hef alltaf gert með kjúklingasalati. Hún innileldur hunang, dijon-sinnep, olíu, balsamikedik og hvítlauk. Bragðið af henni er dásamlegt tvist af sætu, sterku, súru og hvítlau - og fer einstaklega vel með kjúklingasalati. En, einn daginn á ég eftir að gera þá sem var gefin upp á Eldhússögum.
Mín dressing er sirka, nokkurnvegin svona (hún er frumsamin og því aðeins til í dassi)
- Sirka tvær teskeiðar hunang
- Sirka ein teskeið Dijon-sinnep (passið að það er mjög bragðmikið og dóminerandi)
- Eitt til tvö hvítlauksrif (fer eftir því hvað ykkur er vel við hvítlauk)
- Smá sletta af ólifuolíu
- Balsamikedik
Byrja á því að hræra saman hunangi, sinnepi og hvítlauk. Set svo smá olíu út í og fylli upp með balsamikediki. Þessa dressingu veður maður bara að smakka til þannig að gullna jafnvægið mitti þessara ólíku bragðtegunda náist.
|
Ég væri ekkert að kaupa naan ef ég væri þið |
Fyrst ég var fokin í þetta rosalega eldhússtuð lét ég það ekki fréttast að ég færi að kaupa naanbrauð! Nei, mín bara henti í deig frá
Eldhússögum og grillaði herlegheitin. Eða nei, Gísli grillaði enda kem ég ekki nálægt þeirri vítisvél eftir að það nánast sprakk í hausinn á mér í fyrra.
Þarna fór ég að sjálfsögðu alveg eftir uppskrift þar sem um bakstur er að ræða, en penslaði brauðin þó með hvítlauksolíu fyrir grillun. Síðast en ekki síst henti ég í kryddsaltið sem var Maldonsalt og Garam masala - ómissandi þegar brauðið er komið af grillinu.
Og nei, ég er ekki á prósentum hjá
Eldhússögum, finnst þetta bara besta uppskriftasíðan í bænum. Verði ykkur að góðu!